In ons verdriet hebben wij meerdere malen gedichtjes geschreven voor Giovanni*.
Soms kregen wij van iemand een prachtige tekst ...
Of vonden wij op internet een passend gedicht dat ons raakte.
Een aantal verwoorden zo goed hoe wij ons voelen !!
hopelijk geven ze jullie een even goed gevoel als dat ze ons geven.

Ken je een mooi toepasselijk gedicht,..laat het ons dan even weten

                                                                                                                                  

Bloemen voor mijn kindje

Ik ga bloemen kopen voor mijn kindje

geen rammelaar geen mooie bal,
geen rode neus voor het carnaval
Geen vlag voor het bevrijdingsfeest
geen ballon, geen trein, geen knuffelbeest

Geen kleertjes in alweer een grotere maat
geen potje olvarit dat in de reclame folder staat
geen luiers van weer een ander merk
alleen wat plantjes voor in 't perk

Ik ga bloemen kopen voor mijn kindje
't roept verzet op in mijn hoofd
ik ken geen moeder die haar kindje
voor zijn verjaardag bloemen belooft

Een kind moet spelen ontwikkelen en groeien
's lekker met z'n vader stoeien
's Zomers in het badje op het gazon
voor op de fiets met een petje tegen de zon
Bootje varen met een oude schoen
maar wat moet een kind met bloemen doen

Ik ga bloemen kopen voor mijn kindje
iets anders kan, mag, hoeft niet meer
En deze bloemen zet ik dan maar op zijn grafje neer......

Hoe kan je iemand troosten

Bij zo'n groot verdriet?

Je kunt alleen maar zwijgen

Want woorden heb je niet

De wereld is zo kleurloos

De lucht is dik en grauw

Je voelt je zelf ook zo

Verdwenen is het blauw

 

De bloemen zijn van plastic

Vogelgefluit klinkt onoprecht

Je kunt nu niet genieten

Omdat je tegen tranen vecht

Maar op een dag, geloof me

Heb je eventjes geen pijn

god zendt een zonnestraaltje

Er is een lichtje klein

 

Een lichtje in je ogen

Een streepje blauw, misschien

Je zult in dit stille teken

Je kindje kunnen zien

 

Rita & Louis

Vlinderkind
Slechts even kind
Tot je meeging met de wind
Vlinderkind

 

Wij hebben een kerstwens 

Wij hebben een kerstwens, dat het ene kleine lichtje,
dat aanwezig is in ons hart.
Dat lichtje van hoop en vriendschap,
dat geef ik nu door aan jou.
Opdat je het zal bewaren daar in je hart
en warmte moet het je geven
Opdat je nimmer koud zult hebben.
En licht, ja veel licht opdat je nooit bang
hoeft te zijn in het donker.
Maar vooral liefde, zodat je het kunt doorgeven aan degene die zo dierbaar voor jouw is.
En dat die het ook weer doorgeeft
zodat het kan groeien  en schitteren
In de harten van iedere mens
Dat is onze wens.

Helma, Emanuel, Timo, Rylana

 

 

 

 

 

 

 

 

                   

 

 

 

       

                  

 

 

 

 


Waarom is het ons niet gegeven,
Dat jij kon blijven in dit leven.
Waarom doet het toch zo'n pijn dat
Jij niet meer bij ons kan zijn.
Waarom kreeg jij niet de kans
Op een gelukkig bestaan,en moest
Jij voortijdig van ons gaan.
Het waarom zullen wij misschien nooit weten
Maar wij zullen je nooit vergeten.
De herinnering aan jou is fijn,en
Ook de gedachte dat we ooit weer
Samen zullen zijn.

liefs mama

Elk briesje wind
dat mijn gezicht streelt
is een knuffel van mijn engelenkind
dat nu tussen de wolken speelt.

Papa & Mama

 

 

 

Er was een klein engeltje
Hoog boven ons hoofd
We zullen hem niet vergeten
Dat hebben we beloofd

 

                            

Er luidt een klokje van verre
Hier rusteloos in het dal
Ik weet dat het voor ons alle klinken zal
Doch zijn wij voor elkaar
Wat ook het lot ons biedt
Geloof me lieve Giovanni*
Wij hebben je lief.


Mama

 


Zo lang verwacht

Naar je verlangd naar je uitgekeken
Al die dagen, al die weken
Zo dichtbij, zo intens


Jij klein kindermens
Wij mochten je niet echt leren kennen
Je niet heerlijk verwennen


Niet met je knuffelen, niet met je stoeien
Of ons met je leventje bemoeien
Je ging zo vroeg weer heen

                       

Nu zijn we je kwijt
We vragen ons af of dat ooit slijt.
Het verdriet is te groot....

 

 

                                               

 

    

 

 

 

Er waren zoveel namen

Waaruit we konden kiezen

Wel honderdduizend namen op een rij

En deze is voor jouw

Giovanni

Je kunt hem niet verliezen

Geen wonder ook

Want deze naam ben jij

 

 

Dag kleine vent,

even was er vreugde in ons leven,
dat gaat nu samen met verdriet,
maar weet wel ons kleine ventje,
vergeten zullen we je niet.
je bent niet meer bij ons,
dat doet ons zoveel pijn,
maar een ding moet je weten ,
je zal altijd ons zonnestraaltje zijn

 

 

 

 

 

 

 

Vlieg maar kleine vlinder tot achter de horizon,

Weet je wat ik zou willen mooie vlinder?
Dat ik met je mee vliegen kon,
Dan vlogen we samen over zee en over land,
En als we zouden gaan rusten,
Dan zouden we rusten op het strand,
Daar zouden we genieten van alle mooie dingen om ons heen,
Maar deze wens zou nooit in vervulling gaan,
Dus vlieg maar mooie vlinder,
Naar het land van alle vlinders heen.

 

 

 

Geluk en gezondheid, konden we dat maar geven
I
s het eerste wat in ons opkomt

O
begrip & ongeloof is wat we kregen

V
erslagen van verdriet, genageld aan de grond                                                             Als we het konden veranderen

Nou... dan deden we het meteen

Niemand kon nog iets voor jouw doen   

Is dat dan niet gemeen ???  

Patrick & Ilona

 

 

                        

 

 

                                      

 

 

 

 

 

 

 


Verdriet

Hoe lang moet het nog duren,
Het verdriet
wat je nu voelt.
Je wilt het me steeds vertellen,
maar ik voel niet wat je bedoelt.
Ik wil je heel graag helpen,
maar ik zou niet weten wat te doen,
want het verwerken van verdriet
gaat niet weg door gewoon een zoen.
ik wou dat het waar was, dat is pas fijn
ik zou je de hele dag zoenen totdat
je verdriet weg zou
zijn

"Ze" zeggen: na het eerste jaar heb je het ergste wel gehad.
"Ze" hebben het mis: het voelt steeds meer als een enorm oneindig gat.
Steeds vaker wordt het overduidelijk "NOOIT MEER".
Maar in ons hart "ALTIJD", wanneer begrijpen "ze" dat eens een keer!

Liefs van Yvette, grootmoeder van Kelseyke*